எண்களும் பயணங்களும்

சிறுவயது முதலே பயணம் செய்யும் போது அலுக்கவே அலுக்காது. சின்ன வயதில் அதற்கு முக்கிய காரணம் எண்கள் தான். எண்கள் இல்லையே ஒருவேளை எனக்கு பயணங்கள் சலித்திருக்கலாம். ஆமாம் பயணத்தில் அப்படி என்ன எண்களை பார்த்திட முடியும்? மைல்கற்கள் தான் முதல் பேண்டசி. எனக்கு பரிச்சியமான இரண்டு மைல்கற்கள் ஆரணியில் உள்ளது. ஆரணி 1, ஆரணி 2 எனப் போட்டிருக்கும். ஒவ்வொரு 200 மீட்டருக்கு ஒரு 2,4,6,8ம் இருக்கும். ஆரணி காந்தி நகரில் இருந்து கார்த்தியேன் தியேட்டர், சைதை ஸ்டாபிங், நாடகசாலைப்பேட்டைத்தெரு, கார்த்தியேயன் ஷட், ஈபி, அந்த மைல்கள். இது தான் அளவீடு. அதனால் வேலூரில் இருந்து ஆரணிக்கு எத்தனை கிலோ மீட்டர் எனப்பார்ப்பேன். 35கி.மீ. இப்ப அந்த 35, 35 ஒரு கிலோமீட்டர்களாக பார்ப்பேன். வண்டி ஓடும்போது சரி இப்ப கார்த்திகேயன் தியேட்டர் வந்து என்றால் ஒரு 2 தென்படும், இப்படியாக்க மனதிற்குள்ளே கணக்கு போட்டபடி ஒரு கி.மீட்டர் வந்தது எனக் கணக்கிட்டால் அங்கே 35 என்ற மைல்கல் இருக்கும். இது சலிக்கவே சலிக்காத ஒரு பயிற்சி/விளையாட்டு.


கொஞ்சம் வளர்ந்தது எண்களுடன் விளையாட ஆரம்பித்தேன். அப்போது நம்பர் ப்ளேட்டுகள் தான் மகிழ்வூட்டின. நானே உருவாக்கிய ஒரு சொல் Self sufficient numbers. தன் நிறைவு எண்கள். அதாவது நம்பர் ப்ளேட்டில் பார்க்கும் எண்களை வைத்து ஒரு equation உருவாக்கினால் அது self sufficient number. எடுத்துக்காட்டாக ஒரு எண் 7027. இது என் வண்டி எண், இதில் இருக்கு ஒரு equation உருவாக்க வேண்டும்.
7-7 = 2 x 0
இது தன் நிறைவு எண். இப்படியாக வழியில் பார்க்கும் கார், பைக், லாரி என்ற ஒவ்வொரு வாகனத்தில் நம்பர் ப்ளேட்டையும் ஆய்வு செய்வேன். நிறைய வண்டிகள் வருகின்றது என்றால் வேகவேகமாக கணக்கீடு. இன்னொரு பக்கம் தொடர்ச்சியாக எத்தனை தன் நிறைவு எண்கள் கொண்ட வண்டிகளைப் பார்க்கின்றேன் என்றும் கணக்கு ஓடும். 1,2,3, ஒரு தன்நிறைவு இல்லாத எண்ணைப் பார்த்ததும் மீண்டும் கவுண்டர் 0விற்கு சென்றுவிடும். ஒரு பயணத்தில் அதிகபட்சமாக எவ்வளவு தன்நிறைவு எண்களை பார்க்கின்றேன் என கணக்கும் வைத்துக்கொள்வேன்.

கல்லூரி காலத்தில் வகுப்பு சலிக்கும்போது ஒரு நூறு எண் செட்டை எடுத்துக்கொள்வேன். அதில் 1,0 குறைவாக இருக்க வேண்டும். ஏனெனில் ஒரு எண்ணில் 1,0 வந்துவிட்டால் எளிதாக கணக்கு முடிந்துவிடும். எ.கா. ab10 என்றால்
 a X 1 = b (power) 0.
சரி அந்த நூறு என்களை எழுதி (நான்கு இலக்க எண்கள்) 3567,3568, 3569,.....
இதில் தன்நிறைவு எண்களை அடித்துக்கொண்டே வருவேன். இப்படியாக பல நோட்டுகளில் எண்கள் சிதறி இருக்கும். பல சமயங்களில் எல்லாம் மணக்கக்காகவே இருக்கும். கணினியில் ப்ரோகிரம் எழுத ஆரம்பித்ததும் இதற்கான லாஜிக்குகளையும் எழுத முயன்றேன். அது ஒரு த்ரில் அனுபவம். யாருக்கும் பதில் அல்லது விளக்கம் சொல்ல வேண்டியதில்லை. ஆனால் ஒவ்வொரு கணக்கும் முடித்ததும் வரும் நிறைவு இருக்கே.

நிச்சயம் என் careerல் வேகமாக பிரச்சனைகளை தீர்க்கவும் முடிவெடுக்கவும் உதவி வருகின்றது.

ஆமாம். #நான்_ஒரு_கணிதப்_பைத்தியம்

- விழியன்